SALIBU (စပါးလမိုင္း) စိုက္ပ်ိဳးနည္းပညာ

ကမာၻေပၚတြင္ စပါးသည္ အေရးပါဆုံး ႏွံစားသီးႏွံျဖစ္ၿပီး စပါးထုတ္လုပ္မႈ တိုးေစရန္ စပါး လမိုင္းစနစ္သည္ အလားအလာေကာင္းေသာ နည္းစနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ စပါးလမိုင္း စိုက္ပ်ိဳး နည္းပညာသည္ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ေပ။ ပူေႏြးစြတ္စိုေသာ ေဒသမ်ား တြင္ စပါးလမိုင္းစိုက္ပ်ိဳးရန္ အေျခအေနေကာင္းေသာ္လည္း စိုက္ပ်ိဳးမႈနည္းသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါ သည္။ အေရွ႕အာရွေဒသမ်ားတြင္ စပါးလမိုင္းစိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို (၂၀) ရာစု အေစာပိုင္း ကာလမ်ား တြင္သာ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ လယ္စပါးစိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ ထယ္ထိုး၊ ထြန္ေမႊ၊ သမန္းျပင္ျခင္း၊ ပ်ိဳး ခင္းျပင္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးႏူတ္ေကာက္စိုက္ျခင္း စရိတ္မ်ားမွာ အဓိကကုန္က်စာရိတ္မ်ား ျဖစ္သည္။ စပါးလမိုင္း စိုက္ပ်ိဳးျခင္းတြင္ ထိုကုန္က်စာရိတ္မ်ားကို ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ျခင္းသည္ အားသာခ်က္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အထြက္နည္းျခင္းႏွင့္
ရင့္မွည့္ခ်ိန္မညီျခင္းတို႔ေၾကာင့္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႔ မစိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ စပါးလမိုင္း အထြက္စြမ္းရည္ေကာင္းေစရန္ မ်ိဳး ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း သည္လည္း အဓိကအေရးႀကီးသည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
SALIBU (စပါးလမိုင္း) စိုက္ပ်ိဳးနည္းပညာသည္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ အေနာက္ဆူမတ္ၾတား ေဒသတြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေသာ နည္းပညာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ေႏြးသမပိုင္း ႏွစ္ရွည္စပါး စိုက္ပ်ိဳးနည္း စနစ္ဟု အမည္တြင္ပါသည္။ မိခင္ပင္ကဲ့သို႔ သားဆက္ခင္းမ်ားမွလည္း အထြက္ေကာင္းၿပီး တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၃ သီးမွ ၄ သီး ထိ ရိတ္သိမ္းႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤစိုက္ပ်ိဳးနည္းပညာ၏ အဓိက အခ်က္မ်ားမွာ ႐ိုးျပတ္ျဖတ္ခ်ိန္ႏွင့္ အျမင့္၊ ေျမၾသဇာ၊ ေရအသုံးခ်မႈတို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
SALIBU (စပါးလမိုင္း) စိုက္ပ်ိဳးနည္းအဆင့္ဆင့္
၁။ မိခင္ပင္ကို ရိတ္သိမ္းရာတြင္ ဇီဝကမၼရင့္မွည့္ခ်ိန္တြင္ ရိတ္သိမ္းေပးရမည္။
၂။ မရိတ္သိမ္းမီ (၁၄) ရက္အလိုတြင္ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ေဖာ့စဖိတ္ဓာတ္ေျမၾသဇာ မ်ားကို ထည့္သြင္းေပးရမည္။
၃။ မရိတ္သိမ္းမီ တစ္ပတ္ႏွင့္ ရိတ္သိမ္းၿပီး (၂) ပတ္အတြင္း ေျမအစိုဓာတ္ကို Field Capacity အေနအထားတြင္ ထိန္းသိမ္းေပးရမည္။
၄။ ရိတ္သိမ္းရာတြင္ ႐ိုးျပတ္ပင္စည္ကို (၁၅) စင္တီမီတာ ခ်န္၍ ျဖတ္ေပးရမည္။ ရိတ္သိမ္းၿပီး (၅-၇) ရက္အတြင္း စပါးလမိုင္းပင္ကို ေျမျပင္အထက္ (၃-၅) စင္တီမီတာ ခ်န္၍ ဒုတိယအႀကိမ္ ျဖတ္ေပးရမည္။
၅။ ဒုတိယအႀကိမ္ ျဖတ္ၿပီး (၃-၇) အတြင္း ပင္စည္၏ အဆစ္မွ ပင္ပြားမ်ားထြက္လာမည္။ ၎ ပင္ပြားမ်ားမွ အျမစ္သစ္မ်ားထြက္လာၿပီး SALIBU အပင္ျဖစ္လာမည္။
၆။ SALIBU အပင္ထြက္လာၿပီး (၇-၁၀) အတြင္းမွ စ၍ ေရပါးပါးလြမ္းေပးရမည္။
႐ိုးျပတ္ျဖတ္ခ်ိန္ႏွင့္ အျမင့္
စပါးလမိုင္းသားတက္မ်ား ထြက္လာေစရန္အတြက္ မိခင္ပင္ အေကာင္းဆုံးရိတ္ခ်ိန္မွာ ဇီဝကမၼ ရင့္မွည့္ခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ ပင္စည္မ်ား စိမ္းေနဆဲျဖစ္ၿပီး ႐ိုးျပတ္မ်ား လုံးဝရင့္မွည့္ၿပီး ဝါမသြားခင္ ရိတ္သိမ္းေပးသင့္သည္။ ႐ိုးျပတ္ပင္စည္ အျမင့္မွာ (၁၅) စင္တီမီတာခန္႔ထားၿပီး ျဖတ္ေပးျခင္းျဖင့္ စပါးလမိုင္းခင္းတြင္ အပင္ေပ်ာက္ျဖစ္မႈ နည္းသြားၿပီး ေပါင္းျမက္ကိုလည္း ႏွိမ္နင္းႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
SALIBU စိုက္ပ်ိဳးနည္းပညာမွာ စပါးလမိုင္းခင္းအား ျပဳျပင္ထားေသာ နည္းပညာတစ္ခုျဖစ္ သည္။ မိခင္ပင္ ရိတ္သိမ္းၿပီး (၅-၇) ရက္တြင္ လမိုင္းစပါးပင္ကို ေျမျပင္အထက္ (၃-၅) စင္တီမီတာ ခ်န္၍ ျဖတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ပင္ပြားမ်ားၿပီး ပန္းပြင့္ခ်ိန္ညီညာမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ေျမၾသဇာေကြၽးျခင္း
ေျမဆီၾသဇာေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္းသည္ စပါးလမိုင္းအပင္ ႀကီးထြားမႈႏွင့္ အထြက္ႏူန္းတို႔ ကို မ်ားစြာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစပါသည္။ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ႏွင့္ ေဖာ့စဖိတ္ဓာတ္မ်ားသည္ စပါးလမိုင္းပင္ ႀကီးထြားမႈအတြက္ သိသာစြာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိၿပီး အထူးသျဖင့္ ေဖာ့စဖိတ္ဓာတ္ေျမၾသဇာသည္ အျမစ္အားေကာင္းမႈကို အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ ေျမၾသဇာႏွင့္ ေဖာ့စဖိတ္ ေျမၾသဇာမ်ားကို မိခင္ပင္ မရိတ္သိမ္းမီ (၁၄) ရက္အလိုတြင္ ေကြၽးေပးျခင္းအားျဖင့္ သားတက္မ်ား ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုက္ ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္ေျမၾသဇာကို အလြန္အကြၽံေကြၽးလွ်င္ မိခင္ပင္မွ ဟုန္သြားၿပီး လမိုင္းစြမ္းရည္ ကို က်ဆင္းေစပါသည္။
စိုက္ပ်ိဳးေရ စီမံခန္႔ခြဲမႈ
မိခင္ပင္ မရိတ္သိမ္းခင္ႏွင့္ ရိတ္သိမ္းၿပီး အေျခအေနမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရအသုံးခ်မႈသည္ စပါးလမိုင္းစြမ္းကို မ်ားစြာအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိပါသည္။ မိခင္ပင္ မရိတ္သိမ္းမီ တစ္ပတ္ႏွင့္ ရိတ္သိမ္းၿပီး (၂) ပတ္အတြင္း ေျမအစိုဓာတ္ကို Field Capacity အေနအထားတြင္ ထိန္းသိမ္း ေပးရမည္။ အစိုဓာတ္မ်ားလြန္းၿပီး ေရဝပ္ေနလွ်င္ စပါးလမိုင္းပင္မ်ား ပုပ္ရိၿပီး ေသသြားႏိုင္ၿပီး အပင္ေပ်ာက္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
SALIBU အပင္ထြက္လာၿပီး (၇-၁၀) အတြင္း ေရပါးပါးလႊမ္းေပးရမည္။ ေရမ်ားလြန္းလွ်င္ လည္း ပင္ပြားအထြက္ႏႈန္း နည္းသြားမည္။
Source - စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန