သကြားပြောင်း တို့ဟူးအချို ပြုလုပ်နည်း

 

29/12/2021 13:30 PM တွင်  နှင်းဖြူ ဖြူ မှ ရေးသား

တို့ဟူးတွင် ရှမ်းတို့ဟူး၊ ပဲပြားတို့ဟူး၊ မြေပဲတို့ဟူး၊ ဆန်တို့ဟူး စသဖြင့် ရှိကြပါတယ်။ ထိုထဲမှာမှ သကြားပြောင်း ချိုချိုလေးနှင့် ပြုလုပ်ထားသော ပြောင်းဖူးတို့ဟူးမှာ အာဟာရလည်းဖြစ် အိမ်မှာ အလွယ်တကူ လုပ်စားလို့လည်းရသဖြင့် ပြုလုပ်နည်းလေးကို ပြောပြပေးပါမယ်။

သကြားပြောင်း တိုဟူးအချို လုပ်ဖို့ လိုအပ်တာလေးတွေက-

- သကြားပြောင်း- ၅ ဖူး (အရည်ညစ်လိုက်လျှင် 600 ml ခန့် ရပါတယ်)

- နို့မှုန့် - ထမင်းစားဇွန်း ၅ ဇွန်း

- သကြား- ထမင်းစားဇွန်း ၁ ဇွန်း

- ကုံကုမံ(ဝတ်ဆံ)Saffron- လက်ဖက်ရည်ဇွန်း ၄ ပုံ ၁ ပုံ (မထည့်လည်းရ) တို့ ဖြစ်ပါသည်။ 

ပြုလုပ်နည်းမှာ-

၁။ ပြောင်းဖူးစေ့တွေကို ဓါးနှင့်လှီးကာ စက်ထဲထည့်ပြီး အရမ်းညက်အောင် ကြိတ်ပေးပါ။

၂။ ကြိတ်ပြီးသည့် ပြောင်းဖူးများကို အဝတ်စသန့်သန့်ထဲ ထည့်ပြီး လက်နှင့်ညှစ်ကာ အရည်ကိုယူပါ။

၃။ ပြီးလျှင် နို့မှုန့်၊ သကြား နှင့် ပြောင်းဖူးအရည်ကို ကျိုမည့်အိုးထဲ ထည့်ဖျော်ကာ medium heat နှင့် ၅ မိနစ်မွှေပြီး ကျိုပါ။

၄။ ထို့နောက် Low heatလျှော့ပြီး နောက်ထပ် ၂၀ မိနစ် ထပ်မွှေပြီးကျိုပါ။ (မွှေနေရင်း ၁၅မိနစ်ခန့် ကြာလျှင် saffron ကိုထည့်ပါ)

 ၅။ ကျိုပြီးပါက ဆီအနည်းငယ်သုတ်ထားသည့် ပန်းကန်လုံးလေးထဲ ထည့်ကာ အအေးခံထားပါ။

အေးသွားသောအခါ ပန်းကန်ပြားတစ်ချပ်ထဲ မှောက်ထည့်လိုက်လျှင် ကလေးများအကြိုက် အာဟာရပြည့်ဝစေသည့် ချိုချိုမွှေးမွှေးဆိမ့်ဆိမ့်  သကြားပြောင်း တို့ဟူးအချိုလေးစားရန် အသင့်ဖြစ်ပါပြီ။

Ref; Chawsu ၏ “ပြောင်းဖူး တို့ဟူးအချို ပြုလုပ်နည်း"

 

ကုန်ကျစရိတ်သက်သက်သာသာနဲ့ ချိစ့်ခရင်(မ်) ဘယ်လိုလုပ်မလဲ

 

16/08/2021 14:45 PM တွင်  ကျော့နန္ဒာစိုး မှ ရေးသား

    နွားနို့ကနေ တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်တော်တော်များများ ပြုလုပ်လို့ရတာလည်း သိပြီးသားဖြစ်မှာပါရှင့်။ ထောပတ်(မခမ်း)၊ ထောပတ်အဆီ၊ ဒိန်ချဉ်၊ နွားနို့ခဲ၊ မုန့်အချို စသဖြင့်ပေါ့။

    နောက်တစ်ခုအနေနဲ့ ချိစ့်ထပ်တိုးလာပါပြီ။ ချိစ့်ကိုလည်း နွားနို့ကနေပြုလုပ်ရတာပါ။ ချိစ့်လုပ်ဖို့ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကလည်း အလွယ်တကူရနိုင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အဆီအပြည့်နဲ့ အရည်အသွေးကောင်းမွန်တဲ့ နွားနို့ကို ရဖို့တော့လိုပါမယ်။ အဆီအပြည့်နွားနို့ကိုသုံးမှ အဆီပြည့်ဝတဲ့ ချိစ့်ခရင်(မ်) လေးကို ရရှိမှာဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်ပါ။

ပါဝင်ပစ္စည်းများ

အဆီအပြည့်နဲ့နွားနို့ ၁ လီတာ

သံပုရာသီး (သို့) ရှာလကာရည် (စားပွဲတင်ဇွန်း ၃ ဇွန်း)

ဆား (လ္ဘက်ရည်ဇွန်းဝက်)

ပြုလုပ်ပုံကို ကြည့်လိုက်ရအောင်

• အသုံးပြုမယ့် သန့်ရှင်းတဲ့အိုးထဲကို နွားနို့ထည့်ပြီး မီးပြင်းပြင်းနဲ့ကျိုပေးပါ။ နွားနို့ကျိုနေစဉ်အတွင်း ဆူသည်အထိ မွှေပေးနေရပါမယ်။
• ဆူသည်နဲ့ မီးလျှော့ကာ မီးအသင့်အတင့်ပေးပြီး အသင့်ပြင်ထားတဲ့သံပုရာရည်ကို ထည့်ရပါမယ်။ ဒီနေရာမှာ သံပုရာရည်ကို တစ်ဇွန်းစီ ခွဲထည့်ပေးပါ။ တစ်ဇွန်းထည့်ပြီးတိုင်း ၁ မိနစ်လောက်မွှေပေးရပါမယ်။
•  နွားနို့ အခဲနဲ့ အရည်ကွဲသွားသည်အထိ မွှေပေးပါ။ အောက်ခြေမှာ အစိမ်းရောင်အရည်နဲ့ အပေါ်ယံနို့အခဲတို့ လုံးဝကွဲသွားပြီဆိုရင် မီးဖိုပေါ်က ချလို့ရပါပြီ။
• နောက် သန့်ရှင်းတဲ့ဇလုံတစ်ခုပေါ်မှာ ဇကာတင် ပိတ်စအုပ်ပြီး နို့ခဲများကိုစစ်ယူပါ။ စစ်ယူထားတဲ့အနေအထားအတိုင်းကို ၁၅ မိနစ်လောက် အအေးခံပေးပါ။
• အအေးခံပြီးတာနဲ့ စစ်ယူထားတဲ့နို့ခဲတွေကို ကြိတ်စက်ထဲထည့် ဆားအနည်းငယ်ထည့်ပြီး ၃ မိနစ် ၄ မိနစ်လောက် မွှေပေးပါ။ 
• ရလာတဲ့ ခရင်(မ်)အပြည့်နဲ့ချိစ့်ကို လေလုံတဲ့ပုလင်းတစ်ခုခုထဲကိုထည့်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲမှာသိမ်းဆည်းထားမယ်ဆိုရင် ၇ ရက်လောက်ထိ အသုံးပြုနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ အများဆုံး နှစ်ပတ်ထိသိုလှောင်သိမ်းဆည်းနိုင်ပါတယ်။

    ဒါဆိုရင် နူးညံ့တဲ့ ချိစ့်ခရင်(မ်)လေးကို ပေါင်မုန့်ပေါ်မှာ သုပ်စားတာဖြစ်ဖြစ် မုန့်ဖုတ်တဲ့နေရာမှာ အသုံးပြုတာပဲဖြစ်ဖြစ် အသုံးလိုတဲ့နေရာမှာ ကုန်ကျစရိတ်သက်သာစွာနဲ့ အသုံးပြုနိုင်ပြီပေါ့။

    နည်းပညာကို အသုံးများပြီး အလွယ်တကူပြုလုပ်နိုင်တဲ့ နည်းလမ်းကို မျှဝေထားပါတယ်ရှင့်။

Ref; https://www.biggerbolderbaking.com/how-to-make-cream-cheese/

မွေးစဝက်ငယ်နှင့် နို့ဦးရည်အရေးပါပုံ

 

    ဝက်မကြီးမွေးပြီးချိန်မှ ၁၂ နာရီအတွင်း နို့ဦးရည် (Colostrum) ထွက်ရှိပြီး ၄င်းနို့ဦးရည်တွင် ဝက်ငယ်များ၏ရောဂါကို တိုက်ထုတ်ပေးနိုင်သော (Immunoglobulin) ပါရှိပါသည်။

    နို့ဦးရည်မသောက်စို့ရသော ဝက်ငယ်များမှာ ရောဂါအလွယ်တကူ ဝင်ရောက်နိုင်သည့်အတွက် ဝက်ငယ်များ နို့ဦးရည်ကို ၁၂ နာရီအတွင်း အချိန်မှီသောက်စို့နိုင်ရန် ဝက်မွေးမြူသူမှ စောင့်ကြည့် ကူညီပေးသင့်ပါသည်။

    ဝက်မကြီး၏နို့တိုင်သည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု နို့ပေးနှုန်းမတူညီကြပေ။ ဦးခေါင်းဖက်ရှိ နှလုံးနှင့်အနီးဆုံးနို့တိုင်မှာ နို့ထွက်နှုန်းအကောင်းဆုံးဖြစ်သည့်အတွက် မွေးစဝက်ငယ်များထဲမှ အရွယ်သေးသောဝက်ငယ်ပါလျှင် ၄င်းနို့တိုင်ကို လူမှကူပြီး နို့မှတ်ပေးခြင်းဖြင့် ဝက်ငယ်နို့ညှပ်ပြီး အရွယ်ကွာဟခြင်းကို လျှော့ချပေးနိုင်ပါသည်။

    မွေးဝက်မသည် မွေးပြီး ၁၂ နာရီအတွင်း အဆက်မပြတ်နို့ချပေးပြီး နောက်ပိုင်း တစ်နာရီလျှင် တစ်ကြိမ်ခန့်သာ ချပေးတော့သည်။ တစ်ကြိမ်လျှင် (၂၀ မှ ၃၀) စက္ကန့်ခန့် ကြာသည်။

    မွေးဝက်မ၏ သားပေါက်ကောင်ရေပေါ်မူတည်ပြီး အစာအနည်းအများ ချိန်ဆကျွေးပါ။ နို့ပေးနှုန်းနည်းလာလျှင် အစာကိုလျှော့ကျွေးပါ။ အစာကျွေးနှုန်းများပြီး နို့ထွက်နှုန်းကောင်း၍ ဝက်ကလေးများ နို့ကုန်အောင်မစို့နိုင်ပါက နို့အုံတွင် နို့ကျန်ပြီး နို့အုံရောင်တတ်ပါသည်။

    ဝက်မကြီးအား အစာနှင့်တွဲပြီး အရွက်စိမ်းများကိုလည်း ထည့်ကျွေးသင့်ပါသည်။ သို့မှသာ ဝမ်းမချုပ်ဘဲ ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်စေမည် ဖြစ်ပါသည်။ 

Ref: Dip LPAသင်ရိုးညွှန်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။

တာရှည်အထားခံသော ဈေးကွက်ဝင်ထုတ်ကုန် "မျှစ်ခြောက်"

 

    မျှစ်တွင် ရေဓာတ်၊ အဆီဓာတ်၊ အမျှင်ဓာတ်၊ ကယ်လစီယမ်ဓာတ်၊ သံဓာတ်၊ ပရိုတင်း၊ ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်၊ ဂလူးကိုစ့် စသည့် ဓာတ်များအပြင် အခြားဗီတာမင်ဓာတ်များစွာ ပါဝင်သည်။ 

    မျှစ်အဖြစ် တူးယူစားသုံးနိုင်သော ဝါးအမျိုးအစားများစွာရှိသည့်အနက် ကျသောင်းဝါး၊ ကြခတ်ဝါး၊ ထီးရိုးဝါး၊ ဝါးနီ၊ မျှင်ဝါး၊ ဝါးကြီး၊ ဝါးဘိုးကြီး၊ ဝါးဘိုးမျက်ဆံကျယ်၊ ဝါးနက်၊ သိုက်ဝါးတို့မှာ ကြားဖူးနားဝဖြစ်ပြီး ထင်ရှားကြသည်။ 

    လူသားများသည် ဝါးပင်အောက်မှ မျှစ်စို့နုများကို တူးယူ၍ အစိမ်းအတိုင်း ကြော်စား၊ ချက်စားကြသည့်အပြင် မျှစ်ချဉ်၊ မျှစ်ခြောက်၊ မျှစ်ဆားစိမ်၊ မျှစ်ချို၊ မျှစ်ယို စသည့် အမယ်အမျိုးမျိုးပြုလုပ်၍ နှစ်ပေါက်ထားကာ စားသုံးလေ့ရှိကြသည်။ 

    ရှေးယခင်က မြန်မာနိုင်ငံတွင် မျှစ်ခြောက်စားသုံးမှုကို အညာဒေသများတွင် အများဆုံးတွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ ယခုအခါ ရန်ကုန်မြို့ပေါ်ရှိ စူပါမားကတ်နှင့် ဈေးဝယ်စင်တာများတွင် ပြည်တွင်းသို့ Inport တင်သွင်းထားသည့် မျှစ်ခြောက်ထုတ်ကုန်များ ရောင်းချလာသည်ကို တွေ့ရသည့်အပြင် တရုတ်နိုင်ငံ၊ ဂျပန်နိုင်ငံ စသည့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများတွင်လည်း မျှစ်ခြောက်စားသုံးမှု မြင့်တက်နေကြောင်း သိရှိရသည်။

    မျှစ်ခြောက်ထုတ်လုပ်ရာတွင် မျှစ်၏အဖျားပိုင်းနှင့် အလယ်ပိုင်းဟူ၍ (၂) မျိုးရှိပြီး၊ အဖျားပိုင်း(အသားနု)ဘက်မှထုတ်လုပ်သော မျှစ်ခြောက်သည် ဈေးပိုမိုရရှိသည်။ အရသာမှာလည်း ဆားထည့်၍ပြုလုပ်ထားသော မျှစ်ခြောက်နှင့် ဆားမပါသော မျှစ်ခြောက်ဟူ၍ (၂)မျိုး ရှိပေသည်။

မျှစ်ခြောက်ပြုလုပ်နည်း 

- လတ်ဆတ်သော မျှစ်အစိုများကို သန့်စင်အောင်ပြုလုပ်၍ အပူချိန် (၁၀၀) ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်တွင် ပြုတ်ပါ။ 

- (၃) နာရီကြာအောင် ပြုတ်ပြီးနောက် ဆယ်ယူ၍ လေလုံအောင် ပလတ်စတစ်အိတ်ကြီးများအတွင်း ထည့်၍ သိမ်းဆည်းပါ။ 

- ထို့နောက်မှာ တဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်၍ သေးငယ်သော အချောင်းများ၊ အလွှာပါးများ ရအောင် လိုအပ်သလို လှီးပါ။ 

- လှီးပြီးသောမျှစ်များကို သဘာဝနေရောင်ခြည် (သို့မဟုတ်)  Solar Dryer (သို့မဟုတ်) Oven စသည့် အပူပေးပုံစံ တစ်မျိုးမျိုးဖြင့် အခြောက်ခံပါ။

- ရရှိလာသော မျှစ်ခြောက်များကို လေလုံစွာပိတ်ပြီး ထုတ်ပိုးသိမ်းဆည်းထားပါက (၃)နှစ်ခန့် အထားခံကြောင်း သိရသည်။

အထက်ပါ နည်းအတိုင်းပင် မျှစ်ဆားစိမ်ကို အခြောက်လှမ်းကာ မျှစ်ဆားစိမ်ခြောက်အဖြစ်လည်းကောင်း၊ မျှစ်ချဉ်ကို အခြောက်လှမ်းကာ မျှစ်ချဉ်ခြောက်အဖြစ်လည်းကောင်း ပြုလုပ်သိမ်းဆည်း စားသုံးနိုင်ပေသည်။

နန်းထက်ထက်ချစ်

Ref: Forest Department

ရိုးရာနည်းဖြင့် မျှစ်ချဉ်ထည့်နည်း

 

    မျှစ်ကတော့ အာရှဟင်းလျာတွေမှာ အသုံးအများဆုံးဖြစ်ပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုး၊ ဟင်းလျာအမျိုးမျိုးနဲ့ အာရှသားတို့ကြိုက်ကြတဲ့ ရာသီစာဖြစ်ပါတယ်။ ရာသီချိန်တင်မကဘဲ အချိန်မရွေးစားသုံးနိုင်အောင် အချဉ်တည်ပြီး သိုလှောင်ကြပါတယ်။ လူတိုင်းကြိုက်တဲ့ အစားအစားဖြစ်တဲ့အပြင် ကျေးလက်နေလူထုအတွက် ဝင်ငွေရတဲ့ ရာသီစာတစ်ခုဆိုလည်းဟုတ်သလို ငွေကုန်ကြေးကျမများဘဲ အနံ့အရသာပြည့်စုံစေတဲ့ ဟင်းချက်စရာတစ်ခုဆိုလည်း ဟုတ်နေပြန်ပါတယ်။ ခုလို ဇွန်၊ ဇူလိုင်က မျှစ်တွေပေါ်တဲ့ရာသီပါ။ လူကြီးတွေကတော့ မျှစ်ကို အကြောတင်းစာရယ်ဆိုပြီး ကြောက်ကြတာတွေလည်း ရှိပါတယ်။ ဒီလို ကောင်းမွန်တဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်က ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်လား မညီညွှတ်ဘူးလား  ဆိုတာကတော့ အင်မတန်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါတယ်။

    မျှစ် က အသားဓာတ်ကြွယ်ဝပါတယ်။ အသားဓာတ်၊ ကစီဓာတ်၊ ဗီတာမင်၊ သတ္တုဓာတ်၊ အမျှင်ဓာတ်၊ phytosterols,phenols နဲ့ အဆီအနည်းဆုံးပါဝင်တဲ့ စားစရာတစ်ခုပါ။

    ဒီလို အာဟာရကြွယ်ဝသားနဲ့ အကြောတင်းတာ၊ နေမကောင်းတာတွေ ဖြစ်ရတာကတော့ မျှစ်ချဉ်ပြုလုပ်တဲ့နည်းစနစ်တွေအပေါ် မူတည်တာဖြစ်ပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ အချဉ်တည်လိုက်တဲ့အခါ လက်တစ်အက်စစ် ဘက်တီးရီးယား (၇)မျိုး ပေါက်ဖွားလာပါတယ်။ ဒီ (၇) မျိုးထဲမှာ လူအတွက် မကောင်းတဲ့ ဘက်တီးရီးယားတွေပါဝင်လာလို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ 

    ဒါကြောင့် အိန္ဒိယက တက္ကသိုလ်တစ်ခုက အချဉ်တည်နည်းအလိုက် မျှစ်ချဉ်ထဲမှာပါဝင်တဲ့ လက်တစ်အက်စစ် ဘက်တီးရီးယားတွေကို စမ်းသပ်ထားပါတယ်။ 

ရိုးရာနည်းလမ်း(၁)

    စဉ့်အိုး (သို့) ကျောက်စည် (သို့) ခြင်းကြားထဲမှာ ကျွန်းရွက်၊ ဒါမှမဟုတ် ပလတ်စတစ်စကို သုံးပြီး လေလုံအခန်းငယ်တစ်ခုပြုလုပ်ပါတယ်။ သန့်စင်ပြီးသားမျှစ်တွေကို ဖိသိပ်ထည့်ပြီး လေလုံအောင်ထုတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကြပ်ကြပ်လေးဖြစ်ဖို့ ဖိပြီးထည့်ရပါမယ်။ ထည့်စရာရဲ့ အခြေမှာတော့ အရည်တွေထွက်ဖို့ အပေါက်ငယ်ထားရှိပေးရမှာပါ။။ ၅-၈ လကြာတဲ့အခါ ထုတ်ယူလို့ရရှိပြီဖြစ်ပါတယ်။

ရိုးရာနည်းလမ်း(၂)

    နောက်တစ်နည်းကတော့  အဆင့်(၂)ဆင့်ပါ။ မျှစ်တွေကို အနေတော် အတုံးလေးတွေပိုင်းဖြတ်ပြီး သန့်စင်ပါ။ ပလတ်စတစ်အိတ်အကြီးကြီး (သို့) ပလတ်စတစ်ဘူးထဲကို မျှစ်တွေထည့်လိုက်ပါ။ ရေကို မျှစ်တွေမြုပ်တဲ့အထိ ထည့်လိုက်ပါ။ (၇-၈) ရက်ကြာတဲ့အခါမှာ ထုတ်ယူပြီး အခြားပလတ်စတစ်အိတ်တစ်ခုထဲမှာ (၁၀-၁၅)ရက်ကြာတဲ့အထိ  ကြပ်နေအောင် ထုတ်ထားလိုက်ပါ။ ရက်စေ့ရင်တော့ ဝါးနဲ့ရက်လုပ်ထားတဲ့ ခြင်းထဲကို ပြောင်းသိပ်ပါ။ ပလတ်စတစ်စနဲ့ ဖုံးထားလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ အုတ်ခဲ ကျောက်ခဲတွေဖိထားလိုက်ပါ။ ၃-၄ လထားလိုက်ပါ။ ကြာကြာထားနိုင်လေ အရည်အသွေးကောင်းလေပဲဖြစ်ပါတယ်။၅-၆နှစ်အထိထားပြီး အကောင်းဆုံး အရည်အသွေးကိုရယူပါလို့လည်း အကြံပေးထားတာတွေတွေ့ရပါတယ်။ ၆ လမှ ၁ နှစ်အတွင်း အချဉ်တည်ထားတဲ့မျှစ်တွေက စျေးအကောင်းဆုံးရကြတယ်လို့လည်း ပြောပါတယ်။

    ဒီလိုအချဉ်တည်ပြီးရရှိတဲ့မျှစ်တွေကိုတော့ နေပူခြောက်လှမ်းလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် ။ မီးကင်ပြီးပဲဖြစ်ဖြစ် အခြောက်ပြုလုပ်ထားလို့ ရပါသေးတယ်နော်။

ရိုးရာနည်းလမ်း (၃)

    ဒီနည်းလမ်းကတော့ အိမ်မှာ ပလတ်စတစ်ဘူးနဲ့ လွယ်လွယ်ကူကူလုပ်ခြင်းပါ။ သန့်စင်ပြီးတဲ့မျှစ်တွေကို အပိုင်းလေးတွေပိုင်းပြီး ပလတ်စတစ်ဘူးထဲကို ရေမြုပ်အောင်ထည့်ပြီးသိမ်းထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ၉-၁၀ ရက်ကြာတဲ့အခါ စားလို့ရပါပြီ။ တစ်နှစ်ကနေ တစ်နှစ်ခွဲအထိထားနိုင်ပါတယ်။ အသား၊ ငါးတွေနဲ့ ရောချက်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ဟင်းတစ်ခွက် ဖန်တီးနိုင်ပါတယ်။

    မျှစ်ချဉ်ထည့်ရာမှာ ရလာတဲ့အရည်ကိုတော့ အသားငါးတွေချက်တဲ့အခါ ပြန်သုံးကျပြီး ကောင်းမွန်တဲ့အရသာရှိဖို့ မဖြစ်မနေကို အသုံးပြုကြပါတယ်တဲ့။

ရိုးရာနည်းလမ်း(၄)

    ဒီနည်းလမ်းကတော့ ဝါးဆစ်ထဲမှာ သိပ်တဲ့နည်းပါ။ သန့်စင်ပြီးသားမျှစ်တွေကို ပါးပါးလှီးပြီး ဝါးဆစ်ထဲကိုထည့်ပါ။ ဝါးဆစ်ဝကို ဝါးရွက် သို့မဟုတ် အဝတ်စနဲ့စို့ပါ။ အချဉ်တည်နေတုန်း အရည်တွေစိမ့်ထွက်နိုင်အောင် ဝါးဆစ်ကို ဇောက်ထိုးအနေအထားထားလိုက်ပါ။၁၀-၁၅ရက်ကြာတဲ့အခါမှာ စားသုံးလို့ရပါပြီ။

ရိုးရာနည်းလမ်း(၅)

    မြေကျင်းတူးပြီး သိပ်တဲ့နည်းပါ။ ဝါးခြင်းထဲကို မျှစ်တွေထည့်ပြီး တူးထားတဲ့ကျင်းထဲကိုမြှုပ်ပါ။ သစ်ရွက် အထပ်ထပ်ဖုံးထားပြီး အရည်ထွက်သွားအောင် ကျောက်ခဲတွေဖိထားရပါမယ်။ ၂-၃ လ ကြာတဲ့အခါရပါပြီ။

ရိုးရာနည်းလမ်း(၆)

    နည်းလမ်း (၅) အတိုင်းကို မှ ၂-၃ ကြာတဲ့အခါ ထုတ်ရပါမယ်။ ထုတ်ယူရရှိပြီးမျှစ်တွေကို ၇-၁၀ ရက်အကြာထိ နေလှန်းရပါမယ်။။ အခြောက်လှန်းတာမို့ တစ်နှစ်ပတ်လုံး အသိမ်းခံတဲ့ အချဉ်တည်းနည်းလမ်းတစ်ခုလည်းဖြစ်ပါတယ်။

    အချဉ်ဖောက်ခြင်းဖြစ်စဉ်မှာပါဝင်တဲ့ မိုက်ခရုပ်အမျိုးအစားတွေအလိုက် မျှစ်ချဉ်ရဲ့ အာနိသင်တွေက ကွာသွားပါတယ်။ အနံ့၊ အရသာ၊ အချဉ်စူး၊ မစူးတွေလည်း ကွာကြပါတယ်။

    နည်းလမ်း(၄)နဲ့(၅)ကတော့ Lactobacillus plantarum ပါဝင်မှု အမြင့်ဆုံးဖြစ်လို့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အာဟာရစုပ်ယူမှုကို အနှောက်အယှက်ပေးတတ်ပါတယ်။

    နည်းလမ်း(၁) (၂) (၃)တွေမှာတော့ Lactobacillus plantarumက ပါဝင်ပေမယ့်၊ သက်ရှင်လှုပ်ရှားမှုအနည်းဆုံးဖြစ်တယ်လို ဖော်ပြထားကြပါတယ်။

    မျှစ်ချဉ်ကို အမြောက်အများထုတ်လုပ်မယ်ဆိုရင်တော့ ကျန်းမာရေးအတွက် စိတ်ချရတဲ့ အစားအစာတစ်ခုဖြစ်ဖို့ တိကျတဲ့ သုတေသနပြုလုပ်မှုတွေ လိုအပ်နေအုံးမှာဖြစ်တယ်လို့လည်း သိရပါတယ်။

Ref: Traditional fermented bamboo shoot foods of North-East India and their characteristic natural microbial flora

 Potshangbam Nongdam Department of Biotechnology Manipur University, Canchipur, Imphal-795003 

 ဒီဆောင်းပါးလေးကတော့ အိန္ဒိယနိုင်ငံရဲ့ မျှစ်ချဉ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြုလုပ်ထားတဲ့သုတေသနတစ်ခုကို ကိုးကားရေးသားခြင်းပါ။

အိန္ဒိယမှာလည်း ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာလိုပဲ မျှစ်ကို စားသုံးမှုပုံစံတွေ၊ မျှစ်ချဉ်ပြုလုပ်နည်းတွေက တူကြတာကြောင့် အာဟာရပိုင်းဆိုင်ရာအတွက် မြန်မာအိမ်ရှင်မတို့ ဗဟုသုတရစေဖို့ ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။

အပူချိန်နှင့်စိုထိုင်းဆကို စနစ်တကျချိန်ညှိနိုင်ပါက ကောက်ရိုးမှိုကို နှစ်ပတ်လည်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်နိုင်

 

27/05/2021 13:30 PM တွင်  ဒေါ်နန်းထက်ထက်ချစ် မှ ရေးသား

ကောက်ရိုးမှိုစိုက်ပျိုးရာတွင် ရာသီဥတုအပေါ်မူတည်၍ လိုအပ်သော အပူချိန်နှင့်စိုထိုင်းဆကို ချိန်ညှိနိုင်ပါက နှစ်ပတ်လည်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်နိုင်ကြောင်း ကျွမ်းကျင်သူများက ဆိုသည်။

မှိုစိုက်ပျိုးတာက ရေ၊ မြေတော့ သိပ်မရွေးပေမယ့် ရာသီဥတုအလိုက် သူလိုအပ်တဲ့ စိုထိုင်းဆနဲ့ အပူချိန်ကိုတော့ ပေးနိုင်ရပါတယ်။ နွေရာသီမှာစိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင် အပူချိန် ၂၇ ကနေ ၃၅/၃၈ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ် အတွင်းလောက် ရှိရပါတယ်။ စိုထိုင်းဆကတော့ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းအထက်ရှိရင် ကောင်းပါတယ်။ ဆောင်းတွင်းမှာ စိုက်မယ်ဆိုရင်တော့ အပူချိန်ရဖို့ရာ အပူဓာတ်များတဲ့ ကုန်ကြမ်းမျိုးတွေ ထည့်ရမှာပါ။ ဒါကလည်း ဒေသအလိုက်ပါ။ ကျွန်တော်တို့ အညာဒေသတို့၊ ရှမ်းပြည်တို့ကျတော့ အပူကုန်ကြမ်းအနေနဲ့ ကြက်ချေး၊ ငုံးချေး များများထည့်ပေးကြတယ်။ ကောက်ရိုးမှိုရဲ့သဘာဝက စိုက်ပျိုးပြီး (၅)ရက်အတွင်းက အမှောင်ချ/မှိုမျှင်မွေးတဲ့ ကာလလို့သတ်မှတ်ပါတယ်။ (၅)ရက်ရဲ့နောက်ပိုင်းမှာတော့ သန္ဓေချမယ်

ဟု စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး၊ စားသုံးမှိုစိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်သူများအသင်း၏ ဥက္ကဌ ဦးအောင်ဆန်းဦးက ပြောသည်။ 

စိုက်ပျိုးပြုစုပုံမှန်ကန်ပါက ကောက်ရိုးမှိုဥများသည် စုစုပေါင်းစိုက်ပျိုးသက်တမ်း (၁၀)ရက်မှ (၁၃)ရက်အတွင်း ခူးဆွတ်နိုင်သည့်အရွယ်အစားသို့ ရောက်ရှိလာနိုင်သည့်အတွက် ရက်တိုတိုနှင့်ရင်းနှီးငွေများ ပြန်လည်ရရှိစေသည့် လုပ်ငန်းအမျိုးအစားလည်း ဖြစ်သည်။

စိုက်ပျိုးပြီး (၅)ရက်လောက်အကြာမှာ ဘောင်လှပ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ တစ်ကြိမ်။ မှိုခူးရက်ရောက်ဖို့ (၇)ရက်/(၈)ရက်လောက် ထပ်စောင့်ရတဲ့အခါမှာ တစ်ကြိမ်။ အဲ့ဒီအချိန်တွေ အတောအတွင်းမှာ ကျွန်တော်တို့က မှန်းဆပြီး မှိုဘောင်သည် ခြောက်သွားနိုင်တယ်ဆိုမှသာ ရေပေးရမယ်။ မခြောက်နိုင်ဘူးဆိုရင်တော့ ရေပေးစရာ မလိုသေးဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်စိုထိုင်းဆကိုကြည့်ပြီး ရေပေးမပေးဆုံးဖြတ်ရတာပါ။ မှိုဘောင်ပေါ် တိုက်ရိုက် ရေပေးရတာမဟုတ်ဘူး။ ဘောင်လုပ်ထားတဲ့ ခေါင်မိုးပေါ်၊ ဘောင်ပတ်ချာလည်တို့မှာ ပတ်ဝန်းကျင်စိုထိုင်းဆ ရှိအောင် အမြဲလုပ်ပေးရတာပါ။ ဆောင်းရာသီမှာတော့ အပူလိုအပ်တဲ့အတွက် ဘောင်ကျယ်လေလေ ရှည်လေလေ အပူရလေလေပါ။ နွေရာသီကျတော့ ဘောင်သေးမှသာ အပူဒဏ်ကိုထိန်းနိုင်တာ ဖြစ်ပါတယ်

ဟု ဦးအောင်ဆန်းဦးက ဆက်လက်ပြောသည်။

ကောက်ရိုးမှိုစိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်ရာတွင် အများအားဖြင့် မှိုဘောင်အရွယ်အစားကို (၃)ပေ - (၁၀)ပေ၊ (၃)ပေ - (၉)ပေ စသည်ဖြင့် မြေနေရာအကျယ်အဝန်းနှင့် ရာသီဉတုအပေါ်မူတည်၍ ထားကြသည်။

မှိုစာကုန်ကြမ်းအနေဖြင့် မိမိဒေသအလိုက် ရရှိနိုင်သည့် နွားချေး၊ ကြက်ချေး၊ ငုံးချေး၊ ဂျပ်စက္ကူ၊ ဗေဒါ၊ ကောက်ရိုး တို့ကို အသုံးပြုစိုက်ပျိုးကြောင်း သိရသည်။                                                     

 

 

                                                  "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်"                                                                                  

aaa

 down